Do czego stosuje się kwas mrówkowy?

Jeżeli zdarzyło Ci się kiedyś mieć kontakt z liśćmi pokrzywy lub być ukąszonym przez mrówkę, na własnej skórze poczułeś działanie kwasu mrówkowego. Mimo bardzo nieprzyjemnych wrażeń, jakie powoduje kontakt tej substancji ze skórą, ma ona bardzo szerokie zastosowanie w codziennym życiu. Do czego wykorzystuje się cenne właściwości kwasu mrówkowego? Sprawdź.

KWAS MRÓWKOWY- ZASTOSOWANIE

Czym jest kwas mrówkowy?

​Kwas mrówkowy (HCOOH) inaczej acidum formicum to związek organiczny, czyli taki, który występuje w przyrodzie. Jest to tak zwany kwas karboksylowy. Oprócz tego, że znajduje się na przykład w organizmach pszczół, os i szerszeni, otrzymuje się go na większą skalę metodą przemysłową. Uzyskiwany jest przez połączenie metanolu lub wodorotlenku sodu z tlenkiem węgla. Substancja ta charakteryzuje się dużą lotnością oraz tym, że jest żrąca i powoduje korozję. Jej zalety odkryła już wiele lat temu medycyna ludowa – szeroko stosowane były okłady z pokrzyw czy zacierki z jadu mrówek.

Jaskie zastosowanie ma kwas mrówkowy?

​Kwas mrówkowy jest wykorzystywany w przemyśle spożywczym, gdzie stosuje się go jako konserwant. Dodaje się go do soków owocowych oraz przetworów rybnych. Nie do przecenienia jest także jego rola w branży farmaceutycznej. Stanowi bazę dla leków pomagających osobom cierpiącym na reumatyzm, rwę kulszową czy bóle stawów. Służy także do produkcji substancji silnie dezynfekujących. Między innymi dlatego wykorzystuje się go w grabarstwie. Ma właściwości grzybobójcze, dzięki czemu jest składnikiem preparatów zwalczających i przeciwdziałąjących pleśni. Stosuje się go w pszczelarstwie – likwiduje roztocza, które są niezwykle groźne dla pszczół. Kwas mrówkowy ma również działanie bakteriobójcze, a także bywa obecny w niektórych kosmetykach. Jest wykorzystywany w syntezie organicznej. Natomiast w produkcji zwierzęcej jego roztwór służy do zakwaszania do paszy, gdyż przyczynia się do ograniczenia rozwój grzybów i pierwotniaków. W większych ilościach jest szkodliwy dla ludzi. Dawka nawet 1 g na kilogram masy ciała może wywołać silne zatrucie, zgon, martwicę tkanek czy oparzenia skóry.